به گزاش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از اقتصادنیوز؛ رابرت بارنت، بنیانگذار مطالعات تبت مدرن در دانشگاه کلمبیا در نیویورک در مقالهای مفصل و پژوهشی برای فارن پالیسی با عنوان «چین درحال احداث روستا، در قلمرو کشورهای دیگر است» از کشورگشایی بیسروصدای چین با احداث روستاهایی در سرزمینهای همجوار پرده برداشته است.
تحقیق درباره این پرونده و نقشه های آن توسط رابرت بارنت، و همکارانش متیو آکستر، رونالد شوارتز و همچنین دو محقق تبتی که خواستهاند ناشناس بمانند انجام شده است. بخشهایی از این مقاله پژوهشی مفصل را در ادامه بخوانید.
از سال ۲۰۱۵ ، شبکه ای از جاده ها ، ساختمان ها و پاسگاه های نظامی که قبلاً مورد توجه نبوده ، در اعماق یک دره مقدس در بوتان ساخته شده است.
در اکتبر ۲۰۱۵ ، چین اعلام کرد که یک دهکده جدید به نام گیالافوگ (Gyalaphug) در تبتی یا جیلوئوبو (Jieluobu) به زبان چینی ، در جنوب منطقه خودمختار تبت (TAR) ایجاد کرده است. در آوریل ۲۰۲۰ ، دبیر حزب کمونیست در TAR ، وو یینگجی ، در سفر خود به روستای جدید از طریق دو گذر -هر دو بیش از ۱۴۰۰۰ فوت ارتفاع- عبور کرد.
در آنجا او به ساکنان - همه تبتی ها - گفت «مانند گلهای گلسنگ در مرز برف ها ریشه بزنند و پرچم قرمز پنج ستاره روشن را برافرازند». فیلم این دیدار از کانال های تلویزیونی محلی پخش شد و در صفحه اول روزنامه های تبت جای گرفت. در خارج از چین گزارش نشده است، اما صدها روستای جدید در تبت در حال ساخت است و به نظر می رسد این روستا نیز تفاوتی با آنها نداشته باشد.
با این وجود گیالافوگ متفاوت است: چرا که در بوتان است.
آقای وو، و شمار زیادی از مقامات ، پلیس و روزنامه نگاران از مرز بین المللی عبور کرده بودند. منطقه آنها از اوایل دهه ۱۹۸۰ در منطقه ای به مساحت ۲۳۲ مایل مربع، مورد ادعای چین بوده اما در سطح بین المللی به عنوان بخشی از منطقه لونتس در شمال بوتان شناخته می شد.
مقامات چینی برای تجلیل از موفقیت خود ، بدون جلب توجه جهانیان ، با شهرک نشینان دیدار می کردند و پرسنل امنیتی و زیرساخت های نظامی را در سرزمین های بین المللی و تاریخی که بوتانی شناخته می شوند، جای میدادند.
این ساخت و ساز جدید که بخشی از تلاش بزرگ رئیس جمهور چین شی جین پینگ از سال ۲۰۱۷ برای تقویت بخش مرزی تبت است، یک تشدید چشمگیر در تلاش های طولانی مدت چین برای پشت سر گذاشتن هند و همسایگان آن در مرزهای هیمالیا محسوب میشود.
در این حالت ، چین به سرزمینی که در بوتان جا خوش کرده نیازی ندارد: هدف آن این است که دولت بوتان را مجبور به واگذاری سرزمینی کند که چین می خواهد در سایر نقاط بوتان هم در دست بگیرد تا در مبارزه با دهلی نو، به پکن یک مزیت نظامی بدهد.
گیالافوگ اکنون یکی از سه دهکده جدید است -دو مورد قبلاً اشغال شده، یکی در دست ساخت- ۶۶ مایل جاده جدید، یک ایستگاه برق آبی کوچک، دو مرکز اداری حزب کمونیست، یک پایگاه ارتباطی، یک انبار کمک به بلایای طبیعی، پنج پایگاه پلیس و آنچه تصور می شود برج اصلی سیگنال ها باشد، ایستگاه دریافت سیگنال ماهوارهای، پایگاه نظامی و حداکثر شش سایت امنیتی و ایستگاهی است که چین در مناطقی که به گفته خودش بخشهایی از لودارک در جنوب TAR (منطقه خودمختار تبت) است (اما در واقع متعلق به بوتان است)، احداث کرده است.
این شامل یک استراتژی است که تحریک آمیزتر از هر کاری است که چین در مرزهای زمینی خود در گذشته انجام داده است. استقرار یک منطقه کامل در یک کشور دیگر فراتر از گشت دریایی تهاجمی و جاده سازی بینالمللی است که منجر به جنگ گاه به گاه با هند در ۱۹۶۲ ، درگیری های نظامی در ۱۹۶۷ و ۱۹۸۷ ، و یا مرگ ۲۴ سرباز چینی و هندی در سال ۲۰۲۰ شده است.
علاوه بر این ، این به صراحت شرایط پیمان تاسیس بوتان با چین را نقض می کند. همچنین دهها سال اعتراض بوتانیها به پکن در مورد تخلفات بسیار کوچکتر در نقاط دیگر مرزها را نادیده می گیرد. پکن با معکوس کردن روش های تحریک آمیز در دریای چین جنوبی در هیمالیا ، روابط خود را با همسایگان خود که همیشه ادعای احترام به نیازها و منافع آنها را دارد ، به خطر می اندازد و اعتبار خود را در سراسر جهان با ریسک جدی مواجه میکند.
ساخت چندین موردی چین در بوتان هنوز کاملاً مورد توجه دنیای خارج قرار نگرفته است. احتمالا بوتان باید بداند و دیگر دولت های منطقه احتمالاً آگاه خواهند بود که چین در مرزهای شمالی بوتان فعال است اما ممکن است به میزان کامل آن فعالیت پی نبرده باشند یا سکوت را انتخاب کرده باشند.
با این وجود اطلاعات مربوط به آن در گزارش های رسمی روزنامه های تبتی و چینی زبان که در رسانه های اجتماعی چین و اسناد دولت چین منتشر می شود ، در معرض دید قرار گرفته است. یک نکته جالب در مورد این گزارش های چینی وجود دارد: آنها هرگز اشاره نمی کنند که این کار ساختمانی که توسط تصاویر ماهواره ای تایید شده، در قلمرو مورد مناقشه در حال انجام است، چه رسد به بوتان.
چین قبلاً ساخت جاده هایی را در بوتان امتحان کرده است - اما عمدتا در مناطق غربی آن و با موفقیت محدود. در سال ۲۰۱۷ ، تلاش چین برای ساختن جاده ای در آن طرف فلات دُکلام در جنوب غربی بوتان ، در کنار هند ، باعث ایجاد ۷۳ روز رویارویی بین صدها سرباز چینی و هندی شد.
نوامبر گذشته ، یک رسانه هندی گزارش داد که روستایی به نام پانگدا (Pangda) توسط دولت چین در جنگل های نیمه گرمسیری درست در مرز جنوب غربی بوتان ساخته شده است. (چین این ادعا را تکذیب کرد) اما ممکن است ، همانطور که برخی از تحلیلگران حدس می زنند ، بوتان بی سر و صدا آن قلمرو را به چین واگذار کرده اما آن را به جهان خارج اعلام نکرده باشد.
کار روی گیالافوگ، با این حال، پنج سال زودتر از پانگدا آغاز شد و در توسعه بسیار پیشرفته تر است و شامل اسکان کل مناطق، نه فقط یک روستا است. با این حال ، پرونده گیالافوگ بعد دیگری را نیز شامل می شود ، جنبه ای که از حساسیت بسیار بیشتری برخوردار است: این پرونده در منطقه ای با اهمیت مذهبی استثنایی برای بوتان و مردم آن است.
نظر شما